Met een blinddoek om werden kinderen geholpen door hun vrienden om te voelen hoe een deur, een deurkruk, een stoel of een tafel voelt als je alleen maar kunt voelen met je handen. Daarna probeerden de kinderen deze ervaringen om te zetten in ruimtelijke bewegingen. Ze creëerden korte situaties, waarin ze deden ze in hun eigen huis waren en de anderen vonden het prachtig om te raden wat er gebeurde. Van realiteit gingen we naar fantasie… de kinderen gingen los. Ze dansten elk een verhaal dat ze zelf verzonnen en vertelden het later aan iedereen. De kinderen realiseerden zich dat, om iets uit te kunnen beelden, is het nodig om het voor je te zien alsof het echt was en sterk te geloven in je eigen verhaal. Erg leuk en een creatieve klas!
